Veel kunstenaars verleiden de kijker om naar hun werk te kijken en zich erin te verdiepen. Aaien om geaaid te worden? Hamid El Kanbouhi doet dat niet. Met name in zijn installaties is hij uit op confrontatie. Met behulp van tekeningen, schilderijen, muurteksten, objecten (bestaande en gemaakte) en soms een performance of een video leidt hij de kijker naar een ruimte, een wereld, ‘een plaats van de bevrijding’. De kijker moet die betreden om alles te kunnen bekijken en te kunnen ervaren, maar hij komt tevens in een ruimte waarin hij bekeken wordt. De oordeelgever wordt beoordeeld. Hij wordt namelijk omgeven door een setting die weliswaar herkenbaar is -bijvoorbeeld een theehuis, een castingbureau, een ontmoetingsplaats voor jongeren – maar die tegelijkertijd verwarring wekt door de veelheid van vaak contrasterende elementen, door objecten of ensceneringen die hem betrappen op zijn slechte eigenschappen (bijvoorbeeld zijn materialisme of zijn hypocrisie), door tekeningen die zijn (voor)oordelen over andere culturen uittesten, door teksten die ontregelen omdat ze hem bestraffend toespreken (“het stikt hier naar onwetendheid”, “Fuck You”) of omdat hij ze niet kan lezen – want in het Arabisch of onleesbaar geschreven. De kunstenaar eigent zich alle vrijheid toe, hij laat de kijker de vrijheid van interpretatie en de mogelijkheid om tot inzicht, tot bevrijding te komen.
Dit is een verkorte versie van een tekst geschreven door Rob Perrée.
Hamid El Kanbouhi (MA, 1976)
http://www.saatchigallery.com/artists/hamid_el_kanbouhi.htm?section_name=pangaea_II