Siobhan Wall is geïnteresseerd in hoe het voelt om een vrouwenlijf doorheen de tijd te belichamen. Ze tekent en schildert om gevoelens van intimiteit en blootstelling te verkennen. Vaak ontstaan er verrassende onbevangen vrouwelijke figuren. Haar tekeningen zijn veelal klein van formaat en doorwerkt. Voordat ze begint is Siobhan nooit helemaal zeker welke beelden zij zal maken. Ze krabt en strijkt de verf op het papier waarmee een gevoel van kwetsbaarheid of wreedheid wordt uitgedrukt. Ze gebruikt potlood, aquarel, gouache en acryl; door verschillende media te mengen ontstaan dichte, huidachtige werken met een ruw oppervlak die uitnodigen tot aanraking. Ze houdt van het gevoel van natte verf en aquarel dat stilletjes het witte papier bevlekt. Deze tekeningen zijn een soort gefragmenteerde dialogen met zichzelf en een manier van begrijpen van de vreemde dingen die gebeuren in het onderbewustzijn. Zij gebruikt titels om een poëtische dimensie toe te voegen aan het werk, een visueel dagboek als het ware. Ze probeert een gevoel van spontaniteit en vrijheid vast te leggen, wat niet alleen belangrijk is voor haar werk, maar ook in haar dagelijks leven. Siobhan werkt in een atelier bij OAZO in Kruitberg.
